KARAKALEM portre

portre çalışmak oldukça zor ve doğruyu söylemek gerekirse ben de henüz çok iyi portre çizemiyorum. çizim aşamam tamamen gelen ilhamla alakalı. birisi dese hadi otur çiz, olmaz yani... yukarıdaki portre yeğenim Aldullah Emir de böyle bir ilham zamanında çizildi.

portre seçiminde ilk iş çizeceğiniz birini seçmek olmalı. canlı çizmek yerine fotoğrafa bakarak çizmek daha rahat olacaktır. (şahsen ben hiç canlı portre çizimi yapmadım, modelin hep aynı ifadede kalması sıkıcı ve zor hemde üç boyuttan iki boyuta geçmek gerçekten portre çizimi için beni zorluyor.)çocuk portreleri daha kolaydır Emir'in portresinde gördüğünüz gibi, kafatası genel olarak yuvarlak olmaya yatkındır. ve yine yukarıdaki portre gibi çok da mimik olmayan bir porte seçerseniz zorlanmazsınız. yine de ifade oldukça belli, bunu veren kaşların şeklidir (bu ifade için). burada sanki biraz merakla bakıyor. dudakların hafif açık kalmış olması ifadeyi güçlendiriyor. portrede sanırım dikkat edilmesi gereken şeyler karakteristik ifadelerdir. başka bir fotoğrafı yerine bunu seçmem daha çok Emir'e benzediği için. 

şimdi gördüğünüz portre de bir diğer yeğenim Zeynep. yine çocuk portresi ama yüzün şekli yuvarlaktan çok ters su damlasını andırıyor. o yüzden bir öncekine göre biraz daha zor. üstelik oldukça mimik var. kahkaha atıyor olması gözlerini kısmasına, elmacıkların ise ortaya çıkmasına sebep olmuş. 

Emir sarıçındı o yüzden saçlar daha açık kalıyor. Zeynep, buğday tenli ve koyu kahve saçlı o yüzden ten rengi ve saçlar biraz daha koyu kalıyor. 

iki portrede de yüze odaklandığım için kıyafetlerde biraz kusur var ama yine de duruş önemli, yüzün duruşunu bedenin duruşunun desteklemesi lazım. sanırım bunu yakalayabildim. ilk portrede Emir direk bize bakmazken, Zeynep başka bir şeyle uğraşırken tam o anda bize bakıp gülmüş...

bir kaç yetişkin portresi paylaşayım...

kendi otoportrem olmasına rağmen orjinaline  en az benzettiğim bu çalışmam oldu sanırım. baktığınız anda sorunun ne olduğunu anladınız dimi? gülümseme şekli, bir insanın en karakteristik özelliklerinden biridir. eğer gülümseyen bir model seçtiyseniz bunu tam oturtmanız gerekir. bu gülümseme benim gülümsememe benzemediği için portrenin tamamı bana benzemiyormuş gibi duruyor. üstelik anatomik olarak da hatalı. dudağım sağa kaymış gibi oysa buruna tam ortalanması gerekiyordu. neyse bu da bir yanlış örnek olsun ki neler yapılmaz onu da bilin :)

burada gördüğünüz çalışmada gölgelendirme daha farklı. biraz eski bir çalışmam. bire bir çalışma değil benziyor sadece. ama bakınca kim olduğu anlaşabilecek kadar karakteristik özelliklerin bulunduğunu düşünüyorum. eşim...

bu arada ben sadece resimler üzerinde yüzeysel değerlendirme yaptım. yoksa portre yada insan figürü çalışacaksanız anatomi bilmeniz gerekiyor. insanların kaşı, gözü, burnu, dudağı, saçları, boyu ve kilosu farklı olsa bile vücutlarındaki oranlar hep aynıdır. örnek olsun diye söyleyecek olursam, dudakların bitim noktası gözbebekleri hizasındadır. yukarıdaki çalışmaları inceleyebilirsiniz :) belki elinizin yönlendirmesiyle doğru çizimler yapabilirsiniz ama oranları bilmemin faydası yadsınamaz.

eveeeeet gördüğünüz gibi ben de yeterli değilim ama bildiklerimi paylaşayım dedim. ayrıca bu yazıyı yazabilmek için biraz teknik çalışma da yaptım. bunları da paylaşayım ve burada yazımı bitireyim. karakalem serisine bir sonraki çalışmam natürmort olsun. (kendime hedef koymuş oldum böylece çalışıyorum, gerçi natürmort kolay oldu ama zor bir kompozisyon deneyebilirim. )

çalışmalar,

YAĞLI BOYA- LALELR

Önceki yazımda ciddi bi'şeyler yazdım, bu sefer öylesine sadece bu tablo hakkında bi şeyler yazmak istiyorum. Yağlı boyaya ilk başladığım zamanlar yaptığım  ilk resimlerden biridir. Herhangi bir teknik bilmediğim, hangi renk hangi renkle karışınca ortaya hangi renk çıkar, boya ne kadar sürede kurur, bir boyayı sürmeden önce alttaki boyayı sürdükten sonra ne kadar beklemeliyim hiç bir fikrim yokken yani. karanlıkta mum arar gibi deneyerek ortaya işte bu resim çıktı. şimdi bakıyorum da güzel olmuş yine de...

bu resmime bakınca şunu fark ettim ki teknik bilmeden de içinizdeki hislerle bir yere ulaşabilirsiniz resimde. tabi bi' yere kadar, sonuçta ben bu resmi bir kaç haftada tamamlayabildim. yanlışları tekrar ve tekrar düzeltene kadar. sorsanız hala düzeltmek istediğim yerleri var. 

aslında bende böyle bir şey var, hiç bir tablomun tam olduğuna inanmıyorum nedense. bitip astığım yada hediye ettiğim tabloların bile keşke şurasını düzeltseydim dediğim yerleri oluyor. demek ki uğraştıkça mükemmeliyet sınırı yükseliyor insanın.

neyse dönelim biz bu tablomuza, bana göre örnek aldığım tablo daha güzel yada daha sanatsal eşime göreyse bu daha gerçekçi olmuş diğerini de yükleyeyim de siz karar verin iyisi mi ? bu akşamlık benden bu kadar, tekrar uzun bir süre giremem diye iki yazı birden ekledim, bana yetti de arttı bile :)

işte örnek aldığım tablo (örnek alırken birebir kopyalamadım sadece kompozisyonu kullandım, tür olarak oldukça farklılar, benimki fırçayla yapılmış bir tablo bu resim ise spatül kullanılarak yapılmış )

KARAKALEM çalışmanın PÜF noktaları...

çok uzun zaman oldu ben buraya yazmayalı.  Ne zamandır vakit ayıramıyordum. Tabi bu zaman zarfında durmadım; çizdim, karaladım, boyadım... ne çok resim, tablo birikti esasında üzerinde konuşulacak. korkmayın hepsini birden vermeyeceğim :)

başlıktan da anlaşıldığı üzere bugün kara kalemle nasıl çalışılır ondan bahsetmek istiyorum. esasında profesyonel değilim, bu işin de hiç bir eğitimini almadım. Sanırım ilk kara kalem çalışmaya ortaokuldayken küçük ilçemizin küçük resim atölyesindeki ressamın verdiği çalışma kitaplarıyla başladım. lise hazırlıktaki resim öğretmenimi çok sevmemin de katkıları olmuştur diye düşünüyorum. bu yüzden naçizane kendi deneyimlerimden faydalanarak tavsiyelerde bulunabilirim diye böyle bir yazıya kalkıştım.

öncelikle iyi bir resim yapabilmenin;

1. şartı resim yapmaktan çok zevk almak,

2. şartı iyi bir gözlemci olmak,

3. şartı gözlemlediğiniz dünyayı kağıda(tuvale) aktarabilecek bir tür geçişsel resim zekasına yada yeteneğine sahip olmak,

4. şartı yeterli el pratikliği kazanmak ve sanıyorum en önemlisi 

5. şartı sebat etmek, sabırlı olmak.

resim yapmak isteyen biri öncelikle karakalemle başlamalı diye düşünüyorum. karakalem çalışmaya da öncelikle portreyle başlamamalısınız tabiki. portre sizi oldukça zorlayacaktır. ilk olarak önünüze çok fazla detayı olmayan bir cisim alın, kitap, vazo gibi. farklı açılardan çizmeyi deneyin. bunun oldukça faydası olacaktır. ana hatlarda istenen oranları tutturamıyorsanız gölgelendirmeye geçmeyin. cismi yeniden elinize alın inceleyin, yerine koyun ve analitik olarak zihninizde canlandırmaya çalışın. (mesala kitap gibi dörtgensel bir cisim çiziyorsanız bulunduğunuz yerden kitabın tüm köşeleri görünmeyebilir, yine de görünen kısımlar ile görünmeyen kısımlar arasında bir oran vardır bunu unutmadan bir taslak çizip gereksiz çizgileri daha sonra silebilirsiniz.) nesnenin oranlarını tutturduğunuzu düşünüyorsanız gölgelendirmeye geçebilirsiniz.

gölgelendirme için bir çok tarz var. önemli olan yaptığınız resmin başından sonuna kadar aynı tarzı koruyabilmeniz. mesela yumuşak geçişli bir gölgelendirme yapmak istiyorsanız çok fazla keskin çizgiler çizmemelisiniz. ışığın geldiği noktayı saptamak oldukça önemli. 

tek nesne çalışmalarında kendinizi yeterli hissettiğiniz anda sonraki adım natürmort çalışmalar olabilir. küçük ölçekli perspektif algısı da kazandırır bu size. perspektif oldukça önemli bir konu. evet herkes bilir ki uzaktaki cisimler küçük yakındaki cisimler büyük görünür. mesele bunu doğru oranlarda eserinize yansıtmaktır.  natürmorttan sonra perspektifi daha iyi algılayabileceğiniz manzara resimlerine geçebilirsiniz ama kara kalem manzara yapmak oldukça zordur (tüm ayrıntı-gölge-ışık) içinde çok fazla yapı olmayan doğa manzaraları çalışmak daha kolaydır. uzun uzadıya giden caddeyi çizebilecek konuma gelmişseniz artık perspektif sizden sorulur denebilir :) insan figürü, portre üzerine daha sonra yeniden bir yazı yazmalıyım deyip burada bırakıyorum...

ayrıca internette karakalem üzerine bir sürü video var sadece izleyerek bile çok şey öğrenebilirsiniz. kitap tavsiye etmem gerekirse 3 yıl önce bir fuardan almıştım, BARRINGTON BARBER ÇİZİM HAKKINDA ÖĞRENMEK İSTEDİĞİNİZ HER ŞEY diye bir kitap var elimde. çok ayrıntılı bir kitap değil ama yine de fikir vermesi açısından faydalı buluyorum.

basit bir tek nesne çalışması, çok ayrıntılı ve birebir kopya olmamakla birlikte, tahtadan yapılmış küçük taburenin gerçekliğini hissettiriyor.